23 juni ’24
Niet één, maar acht
Voor dit jaar zou ik al dik tevreden zijn wanneer ik slechts één mannelijk vliegend hert zou vinden en kunnen fotograferen. Twee jaar geleden vond ik een oude eikenboom waaruit op een plek in de stam sap liep. Het was een donkere stroom stroperige vloeistof. Toen ik dichterbij keek zag ik tot mijn vreugde een volwassen mannelijk exemplaar parend met een vrouwtje. Hierbij werd het stel gadegeslagen door een jong mannetje. Na een tijdje waren de vliegend herten verdwenen en toch keek ik iedere keer naar die plek op die oude eikenboom. Zo ook in 2023. Maar helaas, bleef de boom, voorzover mijn foto maatje en ik konden zien, zonder het vliegend hert.
Opnieuw onderwierpen wij de eik dit jaar aan een inspectie en tot onze verbazing en vreugde zagen wij niet één exemplaar maar wel acht stuks! De oorspronkelijke sapstroom was opgedroogd, maar daarvoor was er nu een kleine halve meter hoger in de oude eikenboom een nieuwe ontstaan. De acht vliegende herten verdrongen elkaar bij het sap en af en toe werd een indringer of een opdringerig exemplaar uit de boom geworpen.
De vreugde voor ons was echter van korte duur. De volgende ochtend zat er namelijk nog slechts één vrouwelijk exemplaar in de boom en lag er een mannelijk exemplaar half opgegeten door de mieren op de grond onder de boom. De rest was………….gevlogen of ingegraven? Wij waren dit jaar in ieder geval op het juiste moment op de juiste plek!
Meer informatie over het vliegend hert vind je op de site van Natuurmonumenten
Thank you Vicki for your comment and yes, they are indeed very remarkable animals, with their grasping arms they look just like a deer.
What an interesting looking beetle. Glad to hear you got lucky this year with the sighting of so many of these unusual looking beetles. Must have been, right time, right place.