Eens in de zoveel jaar mag onze maan zich een nacht supermaan noemen. Supermaan omdat hij dan niet alleen vol is, maar ook de afstand tot de aarde is dan het kleinst. Toevallig had ik het in het nieuws gehoord en toevallig keek die avond naar buiten en hoopte een glimp op te vangen. Tot mijn verbazing was het juist op dat moment de hemel wolken loos en was de supermaan mooi te zien. Wel was ik aan de late kant, want de maan lijkt, wanneer hij net opkomt zo wie zo al groter. Maar goed; in allerijl positioneerde ik op zolder mijn statief + schommelkop voor het open raam en bevestigde mijn camera met de 500mm lens erop. Vanaf dat moment kon ik een mooie heldere supermaan vastleggen, niet spectaculair maar wel het oppervlakte van de maan mooi zichtbaar. Niet lang daarna verschenen weer de eerste wolken en maakte ik ook foto’s terwijl de maan zich zich verschool achter de wolken. Door de lange sluitertijd vervaagden de wolken terwijl de maan mooi scherp in beeld bleef. Al met al leverde het beelden op waarover ik best tevreden ben!