Leersumseveld, kleine zonnedauw

Het Leersumseveld, al lang niet meer geweest. Vandaag met Tonnie en Jan van fotoclub Natuurlijk op zoek naar uitsluipingen en andere fladderaars. Helaas zit het weer ons deze ochtend niet mee. Zwaar bewolkt, af en toe een spetter en flink wat wind. Het resultaat is dan ook geen uitsluipingen en geen fladderaars. Bovendien staat het water in de vennen weer extreem laag. Geen gunstige omstandigheid voor de libelle larve om uit het ‘water’ te kruipen.

Bij het tweede ven zien wij van een afstandje een rode gloed over de drooggevallen bodem. Het is de rood paarse kleur van de kleine zonnedauw, die hier in overvloed staat. Wij zijn verrast door de grote hoeveelheid, want normaliter zie je her en der een plantje. Het geeft ons hoe dan ook een prima mogelijkheid om deze fotogenieke zonnedauw te fotograferen.

Klik op een afbeelding voor een grotere uitgave ervan + aanvullende informatie over de foto

• 

De kleine zonnedauw is niet groter dan een centimeter of 2 á 3. Dat betekent het fototoestel plat op de grond en de 100mm lens erop. Helaas heeft mijn Canon 5D Mark 4 geen opklapbaar display en kan ik geen gebruikmaken van de live view op de camera. Daarom lig ik met een wang op de smerige grond om door de zoeker te kunnen kijken. Tuurlijk; er bestaan hoekzoekers en sterker nog, ik heb er thuis eentje liggen. Maar ik kan met dat ding niet overweg, dus…. Oh ja, er bestaat ook nog een mogelijkheid om via wifi de live view op de smartphone te krijgen. Maar ja, dat werkt niet (meer) bij mijn camera!

Het is in een situatie als deze dus een hele tour om een interessante compositie te vinden en op de juiste plek scherp te stellen. Een andere uitdaging is om zo veel licht te vangen zodat er geen bewegingsonscherpte ontstaat. Want bewegingen met de camera zijn, zoals in deze specifieke en vooral onhandige situatie, praktisch onvermijdelijk. Daarom stel ik de ISO in op 500 en de diafragmawaarde op f/2.8.

Het plantje met zijn kenmerkende haren op de bladeren met daarop een druppel zijn erg fotogeniek. Zelf fotografeer ik in dit geval het liefst tegen het licht in om de schittering in druppels te benadrukken. Verder speel ik met de scherptediepte, waarbij de ene keer bewust alleen een detail scherp is en de rest onscherp. Wanneer er een insect gevangen zit in de kleverige druppels, dan kies ik voor een grotere diafragmawaarde om meer scherptediepte te krijgen.

Eenmaal thuis zet ik de RAW bestanden in Lightroom om in JPEG bestanden en pleeg ik minimale bewerkingen aan de opnames. Het maken van de uitsnede is hierbij de voornaamste handeling die ik verricht in Lightroom….

• 

De Kleine zonnedauw

In onze wilde flora komt een klein aantal plantensoorten voor dat vanwege de zeer mineraalarme bodem waarop ze staan voor een aanvulling op het dieet is aangewezen op het vangen en verteren van kleine insecten. Kleine zonnedauw, Drosera intermedia, hoort tot deze vleesetende plantensoorten. Ze groeit in zeer specifieke milieus die vaak in de zomer droog, maar in de winter onder water staan. De kleine planten vallen op door hun roodgekleurde bladeren die in rozetten staan en haren met druppels hebben. In deze druppels zitten de enzymen die de gevangen prooi verteren.