Vakantie 2020

Vakantie 2020, een andere vakantie

Vakantie 2020, wat lijkt dat al weer lang geleden. Vakantie 2020; corona gooit roet door ons eten. Reizen naar Engeland, waar wij verstokte fans van zijn, werd genoodzaakt de grenzen te sluiten voor toeristen. Vakantie 2020; op zoek naar een andere bestemming was gezien de mogelijkheden zeer beperkt. Sterker nog; alleen Duitsland was de enige mogelijkheid om in september ’20 met de camper doorheen te toeren.

Tuurlijk vonden wij het jammer dat wij niet naar Wales konden, maar Duitsland is ook een mooi land. In 2015 waren wij daar al eens en bezochten toen een aantal Natuurparken. Een tweetal daarvan beviel ons toen zo goed dat wij besloten om daar onze vakantie 2020 naar weer toe te gaan. Het eerste natuurgebied was de Sächsische Schweiz niet ver van de stad Dresden. Het tweede was in het westelijke deel van Duitsland gelegen Pfälzer Wald.

Beide natuurgebieden bestaan uit een bijzonder landschap met bizarre rotsformaties. In de Sächsische Schweiz zijn deze rotsformaties door erosie in het Elbsandstein ontstaan. Erosie van rode zandsteen platen vormden door de jaren heen in het Pfälzer Wald de indrukwekkende en bizarre formaties.

Nikkolsdorfer Wände en het Labyrinth

In de Sächsische Schweiz hadden wij net als in 2015 een plaats gereserveerd op de camping in Nikkolsdorferberg. Een niet al te grote camping met, sinds 2013, schitterend sanitair. Vanuit de camping starten verschillende wandelroutes. De Nikkolsdorfer Wände liggen zo goed als naast de deur. Een gebied met rotsformaties in een prachtig bosrijk gebied. Een aantal routes zijn er te volgen door, langs en soms over de rotsformaties. Publiekstrekker is wel het zogenaamde Labyrinth, of in goed Nederlands een doolhof. Het Labyrinth is een uitdaging voor jong en oud. Via een parcours klauter je over en door de rotsformaties.

Festung Königstein

Verder weg, maar goed vanaf de camping te wandelen, ligt Festung Königstein. De wandelroute is goed bewegwijzerd en voert door het prachtige en gevarieerde bos. Om in de vesting zelf te komen moet je bereid zijn een stevige en vooral steile klim te trotseren. Königstein is namelijk gebouwd op een zogenaamde tafelberg op een hoogte van 240 meter. De totale grootte van de vesting is te vergelijken met 13 voetbalvelden! De vesting bestaat uit een aantal historische en te bezoeken gebouwen. Hoogtepunt is evenwel de rondgang over de 40 meter hoge muren. Vanaf hier heb je een grandioos mooi uitzicht op de omgeving, waaronder de rivier de Elbe.

Pfaffenstein

Ook goed beloopbaar vanaf camping Nikkolsdorferberg is de zandstenen tafelberg Pfaffenstein in het gelijknamige plaatsje. De Pfaffenstein wordt ook wel Klein Sächsische Schweiz genoemd en is door de vele kloven erg in trek bij wandelaars en klimmers. Evenals alle andere tafelbergen in de Sächsische Schweiz is de tocht naar de top pittig, maar word je eenmaal boven getrakteerd op prachtige vergezichten.

Pfaffenstein kent naast de vele kloven ook een rots in de vorm van een smalle toren. Deze 43 meter hoge rotstoren, genaamd de Barbarine, is erg fraai te zien vanaf een kleine en smalle richel in de ernaast gelegen rots. De richel is overigens wel beveiligd met een hekwerk. De weg naar beneden is namelijk stijl, snel en …..!

Bielatal en de Herkulessäulen

Weer iets verder weg van camping Nikkolsdorferberg, maar in principe wel op wandelafstand, ligt het mooie Bielatal. Op zich al een heel fraai dal, maar de Herkulessäulen zijn hier de grote publiekstrekkers. De Herkulesäulen zijn twee slanke zandsteen zuilen die door de eeuwen heen zijn los komen te staan. Na een wandeling vanaf parkeerplaats Ottomühle in het Bielatal sta je al snel oog-in-oog met de zuilen. Een machtig gezicht die twee stenen kolossen en een waar (ntuur)wonder. De wandelroute voert in eerste instantie tussen de twee zuilen door, gevolgd door een korte kruip-door-sluip-door route door een rots. Niet veel verderop kun je via een ijzeren trap op een uitzichtpunt komen. Hier heb je een pracht zicht op de Herkulessäulen in hun omgeving.

Bastei

De Bastei is een 305 meter hoge zandsteen rotsformatie langs de oever van de Elbe in de Sächsische Schweiz. Er zijn twee manieren om op de Bastei te komen. Een sportieve en een ‘luie’ manier. De sportieve manier start met de overtocht over de Elbe bij het plaatsje Oberrathen. Aan de overzijde voert een prachtige, maar pittige wandelroute naar de top van de Bastei. Het is een pittige, maar ook een avontuurlijke tocht. Her en der loop je over een steil pad en dan weer baan je je een weg door een nauwe kloof. Eenmaal boven wordt je beloond met een prachtig uitzicht op de Elbe.

De ‘luie’ manier om op de Bastei te komen is om met de auto of in ons geval met de camper naar de parkeerplaats op de Bastei te rijden. Ga er vroeg naartoe, want de parkeerplaats staat binnen een mum van tijd vol. Dit geeft tegelijkertijd de enorme populariteit aan van dit gebied. Wandelaars en klimmers bezoeken in grote getale de rotsformaties.

Op de Bastei vind je de beroemde Bastei Brücke. Oorspronkelijk (1824) was dit een houten brug die verschillende kloven overbrugde. In 1851 werd de houten brug vervangen door een zandstenen brug. De Bastei kent een groot aantal wandelroutes die voor een overgroot deel goed begaan cq beklimbaar zijn. In het gebied staan vele zandstenen zuilen die allen een eigen naam dragen. Bij een aantal van deze zuilen kun je via een pad en/of een trap op de top komen. Daar vanaf heb je een magnifiek uitzicht op de omgeving. Vanaf de Ferdinandstein heb je bovendien een pracht uitzicht op de Basteibrücke.

Niet ver van de brug kun je een uitstapje maken naar de restanten van Felsenburg Neurathen. Van de restanten is niet veel meer te zien, het uitzicht daarentegen is fenomenaal. Vanaf een ijzeren loopbrug is het genieten van de omgeving en de vele rotszuilen die de Bastei rijk is.

Tijdens onze vakantie 2020 bezochten wij tweemaal de Bastei. Tijdens ons tweede bezoek hadden wij het geluk dat de Bastei gehuld was in een mooie neveldeken.

Lilienstein

De zandstenen tafelberg Lilienstein torent met zijn 415 meter hoog boven de Sächsische Schweiz uit en ligt evenals de Bastei aan de rechterzijde van de Elbe. Bovenop de Lilienstein heb je fenomenale uitzichten op de omgeving en wordt daarom graag bezocht. Om op de top te komen kun je twee routes volgen: de zuidelijke en de noordelijke opgang. Welke route je ook kiest, je moet beschikken over een goede conditie, want de weg naar boven is steil….heel steil.

Eenmaal boven kun je op een aantal plekken genieten van het uitzicht. Spectaculair is het uitzicht op de Elbe die ruim 400 meter onder je ligt. Fotogeniek zijn de zogenaamde Wetterkiefer. Sparretjes die op de rotsen staan alsof zij daar op geplakt zijn. Het is een wonder dat deze boompjes al decennia lang groeien op de kale rotsen. Het geheim schuilt in een ingewikkeld en vooral erg lang wortelstelsel. De sparretjes worden vaak ‘meegenomen’ in foto’s van het uitzicht vanaf de Lilienstein.

De Schrammsteine

Met 12 kilometer is de Schrammsteine de langste zandstenen bergketen in de Sächsische Schweiz. De Schrammsteine liggen net als de Bastei en Lilienstein aan de rechteroever van de Elbe en bestaat uit talloze kloven. De meest bekende en de meest imposante kloven zijn de Schrammtore. Bij deze Schrammtore starten de meeste wandelaars aan de vele verschillende wandelroutes over de Schrammsteine. Wij startten daarentegen in de grensplaats Schmilka. Een niet al te gelukkige keuze maken wij met het startpaadje naar boven. Het blijkt een pad te zijn dat al een hele tijd niet meer bewandeld wordt. Het gevolg is dat het nauwelijks nog begaanbaar is. Desalniettemin bereiken wij na een klauterpartij de prima begaanbare Höltzlagerplatzweg. Niet veel later genieten wij onder het genot van een beker koffie van het magnifieke uitzicht op de Elbe die ruim 200 meter onder ons stroomt.

Na de koffiepauze vervolgden wij onze weg. Wij hadden geen specifieke route voor ogen, maar bepaalden bij de verschillende routes naar boven of een route voor ons al dan niet geschikt was. Zo kwamen wij op een gegeven moment al klauterend boven en volgden een tijdlang de Gratweg. Een goed te wandelen pad langs indrukwekkende rotstorens en over plateaus met adembenemende uitzichten. Voor ons was uiteindelijk de Jägersteig de enige route naar beneden. Een ijzeren trap 50 meter loodrecht naar beneden! De totale omvang van de Schrammsteine was voor ons veel te groot om alles te belopen en te kunnen bekijken. Van het ‘kleine’ deel dat wij echter deden hebben wij in ieder geval zeer genoten.

Pfälzerwald

Het tweede deel van onze vakantie 2020 brachten wij, zoals al eerder genoemd, door in het Pfälzerwald. In een volgende blog deel ik onze avonturen aldaar met jou in woord en beeld.