Ondersteboven

Niet een, maar twee

Gisterenochtend waren de omstandigheden ideaal voor het fotograferen insecten. Een mooi insectenrijk gebied, een koude ochtend, nauwelijks wind en amper een wolk in de lucht. Insecten zijn bij een lage luchttemperatuur nog geheel inactief en dus goed benaderbaar. Speurend door het hoge natte gras vonden wij al snel de eerste Icarus blauwtjes. Inderdaad, niet een maar twee tegenover elkaar hangend aan een aar. Niet helemaal evenwijdig aan elkaar, dus wat lastig om te fotograferen. Lastig, omdat je een groter diafragma getal moet kiezen om beide vlindertjes scherp in beeld te krijgen. Het gevolg is dat ook de achtergrond scherper, dus onrustiger wordt.

Ondersteboven

Niet heel veel later vonden wij opnieuw een icarusblauwtje. Dit maal hing het ondersteboven aan een aar. Een pose die ik nog niet veel eerder voor mijn lens kreeg. Altijd leuk en goed voor de variatie in de vele opnames die ik al heb van dit prachtige vlindertje.

Tweemaal ondersteboven

Mijn geluk kon niet op, toen wij opnieuw een icarusblauwtje vonden. En ja, opnieuw ondersteboven en dit maal hangend aan de bloem van de echte koekoeksbloem. Nu is het icarusblauwtje zo wie zo een vlindertje waar ik al lang ondersteboven van ben. Maar deze vlinder, in deze pose op deze plek…..ik ben er helemaal ondersteboven van……🙃

Tot slot nog iets fototechnisch voor de geïnteresseerde

Insecten fotografeer ik, hoe raar dat ook misschien klinkt, vaak met mijn tele-zoom-lens. Met de Canon (EF100-400mm f/4.5-5.6L IS II USMf/2.) kan ik, helemaal ingezoomd, namelijk een close up opname maken op een afstand tussen de 60 en 100 cm. Met mijn EF100mm (f/2.8L Macro IS USM) macrolens moet ik voor een vergelijkbaar resultaat al snel tot enkele centimeters het insect naderen. Vooral wanneer de insecten actief zijn blijven zij niet geduldig zitten wachten totdat jij jouw foto hebt gemaakt. Met de tele-zoom-lens vergroot je niet alleen de afstand tot het insect, maar ook de kans dat het blijft zitten.

Toch vind ik persoonlijk dat er een miniem kwaliteitsverschil bestaat tussen de 100 mm macrolens en de 100-400 mm lens. De opnames met de macrolens worden vaker scherper, gedetailleerder. Dit komt volgens mij mede doordat de macrolens flink lichtsterker (f/2.8) is dan de 100-400 mm. Zeker wanneer de laatste helemaal ingezoomd is (f/5.6). Daarom fotografeer ik wanneer de omstandigheden zijn zoals op de ochtend in dit verhaal, het liefst met de 100 mm macrolens. Door de inactiviteit van het insect kun je er lekker dicht op kruipen. Kruipen ja, want het liefst fotografeer ik de beestjes op ooghoogte en dat is veelal ter hoogte van het maaiveld…

De zichtbare details zoals op de bovenstaande opname zijn het resultaat van de 100 mm macrolens van Canon. Een resultaat dat ik niet zo snel zal kunnen behalen met de 100-400 mm lens van Canon. Klik op de afbeelding om de details nog beter te zien.