Hoog op mijn verlanglijstje
Het Vliegend Hert: het staat al zo lang hoog op mijn verlanglijstje. Sinds een goed driekwart jaar hebben wij een stacaravan op de Veluwe waar wij met grote regelmaat naartoe gaan. Langzaamaan begin ik, vooral met hulp van een goede kennis, interessante locaties kennen. Locaties voor het fotograferen van wildlife, zoals het edelhert, ree en everzwijn. Maar ook locaties waar diverse insecten zich goed thuisvoelen, waaronder het zeldzame Vliegend Hert. Dit indrukwekkende insect komt tenslotte op de Veluwe, als een van de weinige natuurgebieden in Nederland, nog voor. Theoretisch gezien zou het dus voor mij mogelijk moeten zijn om dit insect hier te ontdekken.
Niet één, maar vier
Zo onderwerp ik sinds kort oude eikenbomen die aan de rand van een open vlakte in het bos staan, aan een onderzoek. De locatie van mogelijke kans hebbende eiken leg ik als waypoint vast op mijn Topo GPS app. Langs de rand van de kapvlakte waar ik onlangs de bosparelmoervlinder aantrof, vond ik ook een aantal eiken. En warempel in één van die eiken zag ik niet één Vliegend Hert, maar vier stuks. Twee mannelijke en twee vrouwelijke exemplaren.
Once in a lifetime
Met deze vondst verlegde ik mijn aandacht van de Bosparelmoervlinder compleet naar dit stel Vliegende Herten. Op één ochtend twee zeldzame vondsten aantreffen in ook nog eens in het zelfde gebied, is natuurlijk once in a lifetime gebeurtenis! Op allerlei manieren heb ik getracht de beesten zo mooi mogelijk te fotograferen. Niet eenvoudig, want erg beweeglijk zijn zij niet. Maar met enkele opnames ben ik best tevreden. Voorlopig blijf ik speuren in de stam van eikenbomen en hoop op nog een ontmoeting met deze indrukwekkende en imposante creatuur.
Dank je wel voor je compliment Tine. Ben zelf ook erg blij dat ik dit imposante insect heb weten te vinden.
Ja, het is veel zoeken geweest en eigenlijk vond ik deze exemplaren terwijl ik niet op zoek was op dat moment. Het is een imposant dier, alleen erg moeilijk te fotograferen.
Deze heb ik zelf nog niet mogen ontmoeten maar wie weet geheel onverwachts zal het mij ook eens gebeuren. Prachtige fotografie nam je met je schrijven mee.
Prachtig om die zelf te vinden Hans. Een paar weken geleden liep ik een verzorger in een plantentuin op het lijf en die had er eentje op de hand. Ik mocht even kijken maar hij werd meteen weer teruggezet. Ik heb dan ook niet aangedrongen op een foto.